دوربین های مدار بسته

یادم میاد یه زمانی تلویزیون ایران پر بود از نقدهایی که به فیلم دشمن ملت می کردن که آی این امریکایی ها به ملت خودشون هم اطمینان ندارن و حقوق شهروندی رو زیر پا میزارن و ... . وقتی هم بعد از 11 سپتامبر خبر کنترل خیابونها و معابر و جاهای دیگه با دوربین های مدار بسته شنیده شد باز همین حرفها به گوش می رسید که اینها ال هستن و بل.

تو تابستون که دانشگاه تعطیل بود داشتم با سند افتخار آقای سردار قالیباف، یعنی همون BRT خودمون از آزادی به سمت خونه می رفتم که چشمم به دوربینهای مدار بسته تو اوتوبوس خورد. راستش بیشتر از اینکه به هدف نصاب فکر کنم به این فکر کردم که تصاویر این دوبینها در کجا و توسط چه کسی مشاهده می شه؟

ترم شروع شد و برای ثبت نام رفتم دانشگاه، اونجا هم متوجه یه پیشرفت بزرگ شدم. قدیم فقط یه دوربین جنگی دست حراست دانشگاه بود تا با اون بتونه تا کیلومترها دورتر تو دانشگاه رو ببین و اگر دانشجویی سیگاری روشن کردن اون رو یه ترم محروم کنه(البته این دلیلی بود که مامور حراست می گفت، به نظر من که فقط یه تفنگ اسنایپر کم داشت). اما پیشرفت چی بود؟

توی راه رو ها و کلاس ها و کارگاه ها و خلاصه هر جایی که می شه چند تا دانشجو کنار هم باشن از دوربین مدار بسته(عکس سمت چپ، این دو یکم فرق فنی داره و امنیتی) استفاده شده بود. مسوولین دانشگاه ما در مصاحبه با خبر نگار روزنامه سرمایه حرفهای جالبی زده که خوندنش خالی از لطف نیست. البته قبلن این عزیزان در مصاحبه با خبرنگار پايگاه خبري دانشجويان دانشگاه آزاد این موضوع رو تکذیب کرده بودند. ترم قبل ترش یه دزدی تو خوابگاه دختران داشتیم که دزدٍ داره راست راست تو دانشگاه راه میره، البته دزد شناسایی شد ولی ... . وقتی ساده ترین امنیت در خوابگاه ها نیست شما در پی امنیت در دانشگاه هستید یا امنیتی کردن دانشگاه؟

و اما هم اکنون، هم اکنون صحبت از نصب دوربین در محل کارم هم هست.

در همین راستا، من پیشنهاد می کنم یه سری دوربین در خانه هم نصب کنیم تا آقایان شبها راحت تر بخوابند.