کار حقوق بشری

میگه خسته شدم. از صبح دارم دنبال آدرس خونه این نماینده و اون وزیر و ... می‌گردم.

می‌پرسم چرا؟

جواب میده، باید نامه‌هایی رو که در اعتراض به اعدام‌های اخیر نوشتیم برای اونها بفرستیم و من مسوول پیدا کردن آدرس ها هستم.

ادامه میده که می‌خواد بره یه فیلم فانی(خنده دار و شاد) تماشا کنه! میگه خسته میشم از این همه کار حقوق بشری! ذهنم نیاز به استراحت داره.

با خودم میگم! ای بابا. ما روزمون با اعدام شروع شد! تا شب هم باید خبر شکنجه و زندان رو بخونیم یا حرفهای خانواده زندانیان رو منتشر کنیم! کی بریم مفیلم فانی ببنیم؟ ایده خوبی هست!