خدا رو شکر جمله نیست و کلمه هست

علی عبدی نازنیم اونقدر زیبا نوشت که من بدون هیچ تغییر فقط نقل قول میکنم:

در سمت راست وب سایت خبریِ کلمه یک مستطیل بزرگ وجود دارد که وسط آن با تیتر خوانا نوشته شده است: «هر شهروند یک رسانه. ارسال اخبار، مقالات و عکس های خبری.» الآن که این چند خط را می نویسم نزدیک به بیست و چهار ساعت از نامه ی یک شهروند که از اتفاق زندانی است و از اتفاق شکنجه شده است و از اتفاق خطر کرده و به رهبری نامه نوشته، می گذرد و وب سایت خبری کلمه - که نزدیک به میرحسین موسوی است - هنوز آن نامه را منتشر نکرده است. نام آن شهروند عبدالله مؤمنی است. سه حالت دارد؛ یا عبدالله مؤمنی «شهروند» نیست، یا نامه ی عبدالله به رهبری در حکم یک «خبر» نیست، یا شعار وب سایتِ کلمه دروغ است و «هر» شهروند یک رسانه نیست بلکه «بعضی» از شهروندان رسانه اند و تنها «بعضی» از خبرهایی که آن «بعضی» شهروندان می فرستند در حکم خبر است و می تواند روی وب سایت کلمه انتشار یابد. بنده ابدن با سیاست های گزینشی یک رسانه در انتشار خبر مخالف نیستم. این حق هر رسانه است. اما با دروغ مخالفم. شما دست اندرکاران وب سایت خبری کلمه که نامه ی عبدالله مؤمنی به مقام رهبری را منتشر نمی کنید لطف کنید و این شعار کذاییِ «هر شهروند یک رسانه» را از گوشه ی وب سایتتان بردارید که بدجوری بوی زهم می دهد. دم شما گرم.


در آخرش فقط این رو بگم که این بار اول نیست.